Minister Bourgeois over het allochtoon middenveld: ‘gesegregeerde activiteiten ontnemen kansen’

Ward Kennes (CD&V) peilde in zijn vraag om uitleg in de Commissie Inburgering van 19 oktober naar de erkenning van de minister van de emancipatorische kracht van het allochtone middenveld.

Het antwoord van de minister is duidelijk. Het integratiebeleid is erop gericht reguliere voorzieningen toegankelijker te maken. Activiteiten van zelforganisaties moeten volgens de minister niet afzonderlijk worden gesubsidieerd. “Vrijheid van vereniging is een van onze fundamentele rechten en vrijheden, maar het is uiteraard niet de bedoeling van ons beleid om te komen tot aparte, ik durf bijna zeggen: gesegregeerde activiteiten. Het is absoluut niet bevorderlijk voor de emancipatie van de betrokkenen en voor hun mogelijkheid om kansen te verwerven.”

Ward Kennes is het daarmee niet eens: “Indien mensen zich vanwege een bepaalde achterstelling of op basis van een bepaalde interesse bundelen, kan dit hun toekomstige plaats in de samenleving versterken. Op een bepaald ogenblik kan dat wat hen heeft doen samenklitten, achterhaald zijn. Dan hebben ze dat niet meer nodig. Daarvoor moeten we geen schrik hebben. We moeten juist het emanciperende van de keuzes van die verenigingen aangrijpen, naast de andere zaken waar een goed en duidelijk Vlaams beleid wordt gevoerd. De krachten van het verenigingsleven, in dit geval het allochtone verenigingsleven, mogen we zeker niet onderschatten.”

Onderzoek (zie bijvoorbeeld vorige berichtgeving) wijst uit dat allochtone Vlamingen die lid zijn van een zelforganisatie beter het Nederlands beheersen, meer praktische vaardigheden hebben zoals vergaderen en omgaan met gemeentelijke instanties, meer zelfvertrouwen hebben en over een grotere kennis van de samenleving beschikken. Mensen die samenwerken in een organisatie oefenen er zich ook in om gezamenlijk en zelfstandig problemen op te lossen. Bovendien blijkt dat mensen actief in de verenigingen van etnisch-culturele minderheden ook vaker actief zijn in andere (Vlaamse) organisaties.

Bovendien zijn migrantenverenigingen nu al doordrenkt van samenwerkingen met diensten, voorzieningen en andere verenigingen. Er is zelfs sprake van een overbevraging van het ‘allochtoon middenveld’.