Koepel Reisbureaus pest verenigingen

Wat vooraf ging

Tientallen organisaties in Vlaanderen zijn door de Vereniging Vlaamse Reisbureaus (VVR) met juridische stappen bedreigd omdat ze een uitstap voor hun leden organiseerden. De VVR stelde ze – in naar verluidt behoorlijk agressieve bewoordingen - voor de keuze: of ze namen meteen een reisbureau onder de arm, iets wat ze officieel moesten laten weten, of ze zouden voor de rechtbank worden gesleurd omdat ze zich als een reisbureau voordeden. Zelfs informatie over ledenreizen verspreiden, werd als illegaal beschouwd.

De FOV heeft steeds geijverd voor een realistische regeling voor het vrijwilligerswerk. Ook wat de organisatie van reizen betreft. “Die regeling is er ook en het is dan ook compleet buiten proportie van de VVR om hierover dreigbrieven naar de vrijwilligers van afdelingen te sturen. Het gaat hier meestal om korte meerdaagse initiatieven die zelfs niet eens door reisbureaus worden aangeboden!” stelt Michel Vandendriessche, algemeen secretaris van Pasar. “Het is een aanbod met een niet-commercieel karakter dat sporadisch door lokale afdelingen wordt aangeboden aan hun leden.”

Wat zegt de wet?

De wetgeving (decreet reisbureaus) is nochtans duidelijk. “Diegenen die zonder commerciële doeleinden en in het kader van hun onderwijstaken of van hun jeugd-, sport-, cultuur-, welzijns-, gezondheids-, of volwassenenwerk een reis organiseren” zijn niet vergunningsplichtig.

Voormalig minister van Toerisme Kris Peeters (CD&V) voegde daar in het verleden in het Vlaams Parlement aan toe: "Ik citeer verder uit de memorie van toelichting: Deze vrijstelling geldt niet alleen voor bijvoorbeeld landelijke vzw´s maar ook voor de regionale en lokale afdelingen. De vereiste afwezigheid van commercieel oogmerk houdt in dat dergelijke organisaties geen misbruik mogen maken van hun vrijstelling door zich op de reismarkt te begeven. Zo mag een sportvereniging bijvoorbeeld niet voor het grote publiek skivakanties organiseren. Dit houdt echter niet in dat het toelaten van niet-leden absoluut verboden is."

De VVR en het Adviescomité voor de Reisbureaus (waarvan de VVR-woordvoerder voorzitter is) trachtten deze vrijstellingsregeling reeds meerdere keren in te perken. Gelukkig counterde minister Bourgeois deze pogingen (zie vorige berichtgeving).

Heksenjacht overbodig

De juiste ambitie van de VVR is onduidelijk. Deze organisatie heeft geen enkel overheidsmandaat, maar acht het wel noodzakelijk om vrijwilligersorganisaties op hun (meestal vermeende) plichten te wijzen.

Een heksenjacht is echter volstrekt onnodig. Heel wat lokale verenigingen doen zelfs heel vaak een beroep op de deskundigheid van een vergunde reisorganisatie bij het organiseren van reizen. Dit meent ook Michel Vandendriessche (Pasar): “Uiteraard erkennen we de deskundigheid van de reisbureaus en worden ze ingeschakeld waar mogelijk, maar voor de overige activiteiten bestaat zelfs geen aanbod in reisbureaus. Denk bijvoorbeeld maar aan kampeerweekends in groep met motorhomes of wandelweekends met een verblijf in een centrum voor sociaal toerisme.”

Deze regelneverij lijkt dan ook vooral geďnspireerd door angstvallig protectionisme.

Rechtszaak tegen OKRA

Op 5 maart behandelt de rechter in beroep in dit kader een zaak tegen de sociaal-culturele vereniging OKRA. De VVR kreeg al in eerste aanleg bij de rechtbank van koophandel ongelijk, maar tekende beroep aan.

De acties van de VVR zijn op zijn minst vreemd te noemen: het organiseren van reizen vormt slechts een beperkt aandeel binnen het totale aanbod van OKRA. De reizen hebben een uitzonderlijk en niet-commercieel karakter. Bovendien organiseert OKRA het merendeel van de reizen die zij aanbiedt via erkende reisbureaus.

De FOV vraagt minister van Toerisme Bourgeois om een onderhoud, om dit soort wantoestanden zo snel mogelijk te beteugelen.