Vrijetijdspas voor iedereen

Vlaamse UiTPAS

CultuurNet kreeg in 2010 van de minister de opdracht om een algemene vrijetijdspas uit te werken (zie vorige berichtgeving). Deze pas zou mensen in armoede op een niet-stigmatiserende manier aanzetten tot een grotere cultuurparticipatie.

Sinds juni 2012 draait het proefproject met de UiTPAS in de regio Aalst. De UiTPAS is een spaar- en voordeelkaart voor inwoners van Aalst, Erpe-Mere, Haaltert en Lede. Het is een kaart voor iedereen die deelneemt aan vrijetijdsactiviteiten. Wie recht heeft op het kansentarief, kan kaarten voor voorstellingen, cursussen… aankopen met een korting. De UiTPAS is een samenwerking tussen de lokale besturen van Aalst, Erpe-Mere, Lede en Haaltert en meer dan 200 verenigingen en instellingen.

Eind 2013 volgt een evaluatie en maakt de overheid een inschatting of een mogelijke verruiming naar heel Vlaanderen zinvol en haalbaar is. Intussen besliste de Vlaamse regering om het systeem van de UiTPAS verder te testen op een mogelijk uitrolscenario en het daarbij horende kostenmodel.

Het departement Cultuur, Jeugd en Sport publiceerde alvast een studie, uitgevoerd door KPMG, over de kansen en risico’s bij de uitbreiding van het UiTPAS-systeem naar een ruimer netwerk van Vlaamse steden en gemeenten.

Brusselse cultuurwaardebon wordt vrijetijdspas

De Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) besliste afgelopen zomer om de cultuurwaardebon af te schaffen en te vervangen door een vrijetijdspas. De nieuwe regeling gaat in op 1 januari 2014.

Met deze beslissing wil de VGC kansengroepen beter toeleiden naar vrijetijdsinitiatieven door hen een erg laag tarief aan te bieden. De waarde van de korting zou voor 60% door de VGC gedragen worden, voor de rest door de organiserende instelling.

Tegelijk wordt de scope uitgebreid naar alle vrijetijdsinitiatieven: van jeugdvereniging tot sportclub, kortom elke vereniging die met de VGC gelinkt is.

Elke Brusselaar kan een vrijetijdspas (ter waarde van zes euro) aanvragen.

De Brusselse sociaal-culturele verenigingen zitten alvast met een aantal vragen:

• Hoe zal de Brusselse overheid in de toekomst hun rol als toeleiders naar cultuur in brede zin erkennen? Kunnen zij als erkende vereniging en hun afdelingen in de toekomst nog voor hun – vaak eveneens kwetsbare - achterban ‘groepsaankopen’ van waardebonnen doen?
• Wordt de verruiming van cultuur naar het brede vrijetijdsaanbod ook budgettair vertaald? Of betekent de uitbreiding een de facto besparing op cultuur?
• Wie kortingen geeft in dit systeem, draagt zelf 40% van de kost hiervoor. Voorziet de VGC hiervoor een tegemoetkoming of zal deze kost tot hogere toegangsprijzen voor iedereen leiden?