Het sociaal-cultureel volwassenenwerk staat niet zo sterk als we vermoeden?

Terugkerende thema’s

De ex-ministers van Cultuur Dewael (Open Vld), Weckx (CD&V) en Martens (CD&V) waren aanwezig. Voor ex-minister Van Grembergen (Spirit) sprak zijn toenmalige kabinetschef Bart Caron. Minister van Cultuur Bert Anciaux werd vervangen door zijn kabinetschef Guy Redig.
Het debat tussen de sprekers werd voornamelijk gevoed door een aantal traditionele discussieonderwerpen uit het Vlaamse cultuurbeleid. Zo kwam de vermeende tegenstelling tussen kwaliteit en brede participatie aan cultuur meermaals aan bod en werden de problemen rond diversiteit in het cultuurbeleid nog eens aangestipt. Er werden vragen geformuleerd bij de rol die de overheid en de privésector als geldschieters voor cultuur moeten spelen en hoe de Vlaamse/Nederlandstalige cultuur internationaal op de kaart gezet kan worden.
Onder de sprekers heerste een brede consensus dat cultuurbeleid een zaak is van meer departementen dan Cultuur alleen. Zowel het onderwijs als de openbare media zouden intensiever ingeschakeld moeten worden om mensen ’goesting in cultuur’ te doen krijgen.

’Geen decretale rust, wel decretale verbetering’

Eveneens traditioneel werden het planfetisjisme en de regeldrift van de overheid aan de kaak gesteld en werd meermaals voor ’decretale rust’ in de culturele sector gepleit.
In zijn repliek wees Guy Redig er echter op dat de Vlaamse overheid er bij elk recent wetgevend initiatief naar gestreefd heeft de planlast en papierberg voor de organisaties te verminderen. Als voorbeeld haalde hij de jongste herziening van het decreet betreffende het sociaal-cultureel volwassenenwerk aan.
Verder merkte Redig op dat veel bronnen van administratieve overlast zoals SABAM, de Billijke Vergoeding, de wetgeving op vrijwilligerswerk of fiscale aftrekbaarheid federale materies betreffen waarop de Vlaamse overheid weinig vat heeft.
Anciaux’ kabinetschef deed tenslotte de idee van de ’decretale rust’ af als een onmogelijke ’politieke stilstand’ en pleitte in de plaats hiervan voor een blijvend proces van ’decretale verbetering’.

Bezorgdheid over het sociaal-cultureel volwassenenwerk

Uit de tussenkomsten van Bart Caron en Guy Redig bleek een grote waardering voor de maatschappelijke rol van het sociaal-cultureel volwassenenwerk, maar toch was de ondertoon eerder bezorgd.
Redig stelde dat de sector soms wat lijkt weg te deemsteren en "niet zo sterk staat als we vermoeden". "Op een dag kunnen we opstaan en plots merken dat het sociaal-cultureel volwassenenwerk er niet meer is". Daarom pleitte hij voor reflectie over de gebrekkige doorstroming van mensen uit de sector van het jeugdwerk naar die van het volwassenenwerk en de grote verschillen tussen het engagement van volwassenen op lokaal niveau en dat op bovenlokaal niveau.
Ook de instemming van Redig dat er meer aandacht (lees: middelen) naar de infrastructuur van de sociaal-culturele sector zou moeten gaan hebben we goed gehoord.